TEMAT MIESIĄCA

Współpracownicy,

czyli delegowanie wybranym

Właściciel majątku ukazany w przypowieści nie boi się zaangażować do współpracy doświadczonych ludzi. Znał ich charakter, zdolności i doświadczenie. Po powrocie z podróży podsumowuje efekty pracy powołanego zespołu. Przywództwo pozwala rozwijać talenty zarówno przywódcy, jak i zespołowi. Pomnożone talenty umożliwiają przedsiębiorcy obficiej owocować dobrymi produktami i czynami.

Boże Duchu Święty,
z Twojego polecenia Objawienie
zostało spisane dla nas ludzi.
Oświeć mój rozum i napełnij moje serce,
abym przy tym czytaniu
dobrze zrozumiał Twoją prawdę
i abym nauczył się goręcej Cię kochać,
wierniej Ci służyć.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Dzieje Apostolskie 1,10-26

Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: „Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba”.

Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. Przybywszy tam, weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, [brat] Jakuba. Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego.

Wtedy Piotr w obecności braci, a zebrało się razem około stu dwudziestu osób, tak przemówił: „Bracia, musiało wypełnić się słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jezusa, bo on zaliczał się do nas i miał udział w naszym posługiwaniu. Za pieniądze, niegodziwie zdobyte, nabył ziemię i spadłszy głową na dół, pękł na pół i wypłynęły wszystkie jego wnętrzności. Rozniosło się to wśród wszystkich mieszkańców Jerozolimy, tak że nazwano ową rolę w ich języku Hakeldamach, to znaczy: Pole Krwi. Napisano bowiem w Księdze Psalmów:

Niech opustoszeje dom jego i niech nikt w nim nie mieszka!
A urząd jego niech inny obejmie!

Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami, począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania”.

Postawiono dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja. I tak się pomodlili: „Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś, by zajął miejsce w tym posługiwaniu i w apostolstwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść swoją drogą”. I dali im losy, a los padł na Macieja. I został dołączony do jedenastu apostołów.

• Kilka minut refleksji.
• Podziel się z innymi tym, co Bóg w tym tekście mówi do Ciebie.

Zaangażowanie zespołu w działanie

1. „Obdarzeni zaufaniem, wyszkoleni i doświadczeni pracownicy niższych szczebli, znający dokładnie zakres swoich obowiązków i mający swobodę podejmowania decyzji, mogą w pełni wykorzystywać swoją wolność i inteligencję. Tym samym umożliwia im się rozwój jako ludziom – są oni faktycznie «współprzedsiębiorcami»”¹.

2. Właściwie wybrani i zadbani pracownicy sami (za) dbają o firmę również pod nieobecność właściciela.

Współpracownicy powinni czuć dumę i radość z pracy w firmie, nawet jeśli zdarzy się, że są przemęczeni pracą. Zadowolenie z tego, co zdziałali, powinno przysłonić zmęczenie. Tak się dzieje, gdy ich praca ma sens i przynosi dobre owoce:

Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali.

Produkty i usługi powinny być takie, żeby o relacjach pracowników z klientami oraz o liczbie klientów można było powiedzieć:

Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu.

Zespół firmy powinien nabyć zdolność do samoorganizacji (w tym uzupełnienia braków kadrowych) i przejęcia zarządzania po odejściu przywódcy (sukcesja), czy to planowanym, czy niespodziewanym.

Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami, począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania.

Warto, aby jedna osoba z zespołu była liderem grupy i przejmowała obowiązki, gdy przywódcy zabraknie.

3. Wybór właściwy (ostateczny) współpracownika i nawiązanie współpracy, powinny nastąpić po sprawdzeniu człowieka w małej rzeczy (okres próby).

Dobrze sługo dobry i wierny (wierzący, godny zaufania, ufający). Byłeś wierny w rzeczach małych (w tym, co małe), ustanowię cię nad wieloma; wejdź do radości swego pana. (Mt 25,21 i 23)

Współpracownik w swojej wolności może okazać się albo „dobry i wierny”, albo „zły i gnuśny”, choćby nie wiadomo, jak wielkim został obdarzony zaufaniem. Podobnie jak przyjacielem nie staje się od razu człowiek człowiekowi, ale dopiero po wypróbowaniu w sytuacjach trudnych. Warto czerpać tu z mądrości Syracha (zob. Syr 6,5-16).

4. Prawdziwie dobre rzeczy powstają we wspólnocie, w pokorze i w imię Jezusa w zgodnym działaniu zespołu.

Dalej, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich. (Mt 18,19-20)

5. Prowadzenie przedsiębiorstwa przez jedną osobę jest ogromnie ciężkim wyzwaniem. Podobnie jak życie człowieka bez choćby najmniejszej wspólnoty jest praktycznie niemożliwe, bo człowiek jest istotą społeczną.

Człowiek nie jest stworzony, by żyć samotnie. Rodzi się i dorasta w rodzinie, aby później włączyć się swoją pracą w życie społeczne. Od dnia narodzin jest zatem włączony w różne tradycje, przejmując od nich nie tylko język i formację kulturową, ale także liczne prawdy, w które wierzy niejako instynktownie².

Pierwszą wzmiankę o powołaniu człowieka do wspólnoty mamy już na początku Biblii:

Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam, uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc. (Rdz 2,20)

Pozornie temat dotyczy mężczyzn, którzy ze swojej natury są samotnikami. Jednak kobieta w przeciwieństwie do mężczyzny została stworzona, gdy mężczyzna już istniał, a zatem ona znacznie bardziej potrzebuje relacji i nie powinna funkcjonować samotnie.

Warto w firmie mieć zespół, a nowe pomysły realizować również z innymi przedsiębiorcami, współdziałać, tworzyć spółki, konsorcja, grupy współpracy itp. Ważne jest, żeby tworzyć je zawsze w oparciu o przepisy prawa, które są tworzone po to, aby w przypadku rozwiązania czy upadłości, strony rozstały się, ponosząc jak najmniejsze szkody osobiste (zdrowotne, finansowe, duchowe itp.). Pozornie rozstanie wydaje się być łatwym nawet wtedy, gdy nie istnieje żadna oficjalna umowa współpracy pomiędzy osobami wierzącymi, jednak doświadczenie uczy, że wiara czy też niewiara traci mocno na znaczeniu, gdy w grę wchodzi odpowiedzialność finansowa, karna czy inna, gdy zagrożone jest bezpieczeństwo własne lub rodziny. Teoretycznie znamy słowa:

Uważajcie, aby nikt nie odpłacał złem za złe, zawsze usiłujcie czynić dobrze sobie nawzajem i wobec wszystkich! Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie! W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was. Ducha nie gaście, proroctwa nie lekceważcie! Wszystko badajcie, a co szlachetne – zachowujcie! Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła. (1 Tes 5,15-22)

Jednak, gdy po wielu latach intensywnej pracy osoby doświadczają rozpadania się ich dzieła, to emocje często zaburzają działanie rozumu.

6. Przeróżne badania firm dają jednoznaczne wyniki wskazujące na istotną wartość zespołu pracowników:

• Dbaj o ludzi, a oni zadbają o Twoją firmę³.
• Gdy pracodawcy nawiązują głębsze relacje ze swoimi pracownikami, o 23% rośnie liczba osób czujących się psychicznie lepiej, a 17% odczuwa także poprawę zdrowia fizycznego⁴.
• 68% wartości firmy pochodzi od jej pracowników. Dobro pracownika to zatem dobro firmy. Im szybciej to sobie uświadomimy i podejmiemy realne kroki na rzecz zdrowia zatrudnianych osób, tym lepiej dla wszystkich⁵.

7. Troska o współpracownika powinna być naturalną czynnością przedsiębiorcy katolika.

W dni robocze pracownik w pracy spędza często więcej czasu na aktywności niż w domu. Gdy śpi 8 godzin (któż ma takie możliwości?), przemieszcza się do pracy i z pracy minimum 30 minut w jedną stronę czyli 1 godzinę dziennie, pracuje 8 godzin, to na aktywne bycie w domu z rodziną zostaje mu w takim dniu nie więcej niż 7 godzin. Z tego zazwyczaj 1-2 godziny to czas posiłków, toalety, a jeśli cokolwiek trzeba kupić lub zrobić w domu, to znacznie mniej. Jego troska o dom jest realnie mniejsza niż troska o firmę. Dlatego ważne jest, aby zwłaszcza, gdy pracownik ma rodzinę, dzieci, aby wspomóc go w trosce o tę właśnie rodzinę. Aby zainteresować się jego sytuacją i wspomagać, jak tylko jest to możliwe.

Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. (Mk 6,34)

Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba, a ktoś z was powie im: „Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta!” – a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała – to na co się to przyda? Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie. Ale może ktoś powiedzieć: Ty masz wiarę, a ja spełniam uczynki. Pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, to ja ci pokażę wiarę ze swoich uczynków. Wierzysz, że jest jeden Bóg? Słusznie czynisz – lecz także i złe duchy wierzą i drżą. (Jk 2,15-19)

Zatrzymywanie zapłaty należnej robotnikom jest jednym z grzechów wołających o pomstę do nieba. Już Księga Powtórzonego Prawa uczyła:

Nie będziesz niesprawiedliwie gnębił najemnika ubogiego (…). Tegoż dnia oddasz mu zapłatę, nie pozwolisz zajść nad nią słońcu (…), by nie wzywał Pana przeciw tobie. (Pwt 24,14-15)

W Nowym Testamencie pisze o tym św. Jakub Apostoł:

Oto woła zapłata robotników, żniwiarzy pól waszych, którą zatrzymaliście, a krzyk ich doszedł do uszu Pana Zastępów. (Jk 5,4)

Do elementów troski należy również konieczność rozstania się ze współpracownikiem, gdy jest to konieczne, czy to dla dobra samego pracownika, czy ze względu na dobro innych pracowników lub firmy.

Przypisy

1. Papieska Rada Iustita et Pax, Powołanie lidera biznesu. Refleksja, 2012, nr 50, s. 41.
2. Jan Paweł II, encyklika Fides et ratio, 31.
3. Dbaj o ludzi, a oni zadbają o twoją firmę
4. Badanie Reimagine HR Employee Survey 2020 firmy Gartner.
5. Amerykański Insytut CPA [AICPA].

1. Jakie cechy kandydatów pomagają trafnie dobierać ich na współpracowników?
2. Jakie działania właściciela są konieczne, aby współpracownicy czuli się tak zadbani, iż identyfikując się z firmą, czują potrzebę dbania o firmę i o jej rozwój?
3. Jak zbudować zespół, który zaangażuje się i zatroszczy się o firmę?
4. Co robić, gdy firma ma sytuację kryzysową i problemy ze środkami na wynagrodzenia?

1. Przeczytaj Mądrość Syracha: Przyjaciele (6,5-16), Niewolnicy – słudzy (33,25-33), Ostrożność wobec obcych (11,29-34)
2. Przeczytaj Psalmy: Ps 1 Dwie drogi życia, Ps 100 Służcie Panu z weselem, Ps 117 Wszystkie narody, chwalcie Pana

• • Czy dziękuję Bogu i modlę się za swoich współpracowników?
  • Czy lubię, czy kocham swoich współpracowników?

ARKUSZ PRACY DO OSOBISTEGO ROZWOJU

Przygotowany arkusz pracy pomoże w cotygodniowej pracy osobistej.

Pobierz PDF, wydrukuj, wypełnij.

• Poznaj zapisy prawa pracy i traktuj je jako wypracowane przez lata zasady relacji pracodawców z pracownikami (ułatwienie, a nie utrudnienie) i stosuj. Nawet, jeśli są trudne.
• Poznaj wszystkie składniki wpływające na wyliczenie wysokości wynagrodzenia pracownika oraz wszystkie koszty pracodawcy. Pomocna może być informacja biznes.gov.pl: → Ile kosztuje zatrudnienie pracownika na umowę o pracę.
• Poznaj zapisy kodeksu cywilnego i traktuj je jako wypracowane przez lata zasady współżycia społecznego, również relacji pracodawca-pracownik, zleceniodawca-zleceniobiorca. Stosuj je, jest to obowiązujące prawo.
• Poznaj dobrze ustawę: Prawo przedsiębiorców.
• Poznaj dobrze ustawę: Kodeks spółek handlowych.