
TEMAT MIESIĄCA
SUKCES | Mt 14,13–21
Producenci dobra

Program rozwoju
Zapraszamy liderów biznesu na comiesięczne spotkania, które mają prowadzić uczniów Chrystusa do osiągnięcia nowego życia.

TEMAT MIESIĄCA
SUKCES | Mt 14,13–21
Producenci dobra
Boże Duchu Święty,
z Twojego polecenia Objawienie
zostało spisane dla nas ludzi.
Oświeć mój rozum i napełnij moje serce,
abym przy tym czytaniu
dobrze zrozumiał Twoją prawdę
i abym nauczył się goręcej Cię kochać,
wierniej Ci służyć.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Gdy Jezus to usłyszał, oddalił się stamtąd w łodzi na miejsce pustynne, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych.
A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: „Miejsce to jest puste i pora już spóźniona. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności!”. Lecz Jezus im odpowiedział: „Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!”. Odpowiedzieli Mu: „Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb”. On rzekł: „Przynieście Mi je tutaj!”.
Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do sytości i zebrano z tego, co pozostało, dwanaście pełnych koszy ułomków. Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.
1. Czas i miejsce
Sformułowanie „Gdy Jezus to usłyszał” dotyczy smutnej wiadomości o zabójstwie Jana Chrzciciela przez Heroda. Tradycyjnie utożsamia się miejsce przebywania Jezusa z brzegiem wschodnim Jeziora Genezaret. Mateusz podkreśla mocno fakt, że miejsce to było „pustynne” i „odosobnione”, chodzi o zaakcentowanie cudowności rozmnożenia chleba. Tłumy, dowiedziawszy się o Jezusie, idą za Nim. Ludzie ci pochodzą z okolicznych miast, prawdopodobnie chodzi o Kafarnaum oraz inne miejscowości położone nad brzegiem Jeziora Genezaret. Wzmianka o tym, że tłumy przyszły pieszo, potwierdza, że chodzi o miejsce odosobnione, ale położone dość blisko osiedli ludzkich, a więc w bliskości brzegu jeziora.
2. Uczniowie
Uczniowie charakteryzują się realizmem. Proszą Jezusa, aby odprawił ludzi, aby ci zdążyli wrócić do cywilizacji i coś kupić do jedzenia. W relacji Marka (6,34–44) polecenie Jezusa „Wy dajcie im jeść” uczniowie interpretują jako polecenie, aby oni sami poszli do wsi i dokonali zakupu. Udowadniają Jezusowi absurdalność tego polecenia pytaniem: „Mamy pójść i za 200 denarów kupić chleba, żeby dać im jeść?” (Mk 6,37). W relacji Mateusza polecenie wzmocnione jest zaimkiem „wy” (zbędnym z punktu widzenia gramatyki), podkreślającym znaczenie tego polecenia. To obnaża bezradność uczniów, którzy tłumaczą się posiadaniem jedynie pięciu chlebów i dwóch ryb.
3. Chleb
Dla Izraelitów chleb – poza oczywistym wymiarem spożywczym – miał głębokie znaczenie religijne.
- Abraham dostaje chleb i wino od kapłana Melchizedeka (Rdz 14,18).
- Chleb niekwaszony związany jest z pośpieszną ucieczką z Egiptu. Ten chleb staje się podstawowym symbolem święta Paschy (Wj 12,8).
- Bóg karmi na pustyni swój lud, który domaga się chleba. Manna (samo słowo manna zawiera w sobie zdziwienie mann hu – co to jest?) jest chlebem z nieba (Wj 16,1–21), chlebem mocarzy (Ps 78,25), który spożywa człowiek. Rozmnożenie chleba na pustyni przez Jezusa było oczywistym znakiem nawiązującym do cudownego pokarmu otrzymanego od Boga.
- Co szabat składano w świątyni jerozolimskiej chleby pokładne, będące wyrazem wdzięczności za chleb powszedni (Kpł 24,5–9).
- Chrystus rodzi się w Betlejem, co oznacza „dom chleba” (Mi 5,1).
- Chleb może być pokusą – na pustyni szatan kusi Jezusa, aby zamienił kamienie w chleb i w ten sposób zaspokoił swój głód (Mt 4,1–4). Jezus oczywiście nie czyni tego cudu dla siebie w związku z pokusą, ale w innym czasie dla ludzi, jako obraz swojej mocy. Ponadto szatanowi odpowiada, że człowiek żyje każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych; cud rozmnożenia chleba miał miejsce po nakarmieniu ludu Słowem Bożym.
- Jezus nakazuje uczniom, aby modlili się: „chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj” (Mt 6,11). Manna na pustyni była codziennym darem Boga, nie magazynowano jej – za wyjątkiem świątecznego dnia szabatu, na który otrzymywali podwójną porcję.
- Chleb staje się Ciałem Pana – Eucharystią (Mt 26,26).
- W jaki sposób ludzkie potrzeby są miejscem obecności Chrystusa?
- Słowo Boże pokarmem duszy, chleb pokarmem ciała. Jak Jezus karmi człowieka?
- Jakie znaczenie miał chleb dla Jezusa?
- Co jest sukcesem przedsiębiorcy?
- Przedsiębiorca przez swoją pracę uczestniczy w dziele stwórczym Boga. Jakie „dobre dobra” dajesz ludziom?
- Tworząc dobro, uczestniczymy w dziele stwórczym Boga. Podziel się, w jaki sposób jesteś współpracownikiem Boga?
- Czy masz świadomość wartości swojej pracy? W jaki sposób wpływa ona na podejmowanie codziennych obowiązków??
Fragmenty Pisma Świętego z wersji internetowej Biblii Tysiąclecia → biblia.deon.pl
Kontekst opracowano na podstawie następujących pozycji:
→ Adamczyk Dariusz, Chleb życia, Kieleckie Studia Teologiczne 2006
→ Florczyk Łukasz, Namaszczenie Jezusa w Betanii (Mt 26,6–13), Poznańskie Studia Teologiczne 2019
→ Gryglewicz Feliks, Ryby i rybacy Tyberiadzkiego Jeziora, Ruch Biblijny i Liturgiczny 1949
→ Jachym Jan, Życie społeczne w Biblii, Łódzkie Studia Teologiczne 2000
→ Morawiecki Lesław, Monety rzymskie a źródła pisane, Przegląd Historyczny 1994
Papieska Komisja Biblijna, Biblia a moralność, Kielce 2009
→ Papieska Komisja Biblijna, Interpretacja Biblii w Kościele, 1993
→ Pikor Wojciech, Przypowieści Jezusa. Narracyjny klucz lektury, Kielce 2011
Pronzato Alessandro, Przypowieści Jezusa, Tom I i II, Kraków 2003
→ Wronka Stanisław, Niegodziwa mamona – postawa wobec bogactwa według Nowego Testamentu, Ruch Biblijny i Liturgiczny 2010

Program rozwoju
Zapraszamy liderów biznesu na comiesięczne spotkania, które mają prowadzić uczniów Chrystusa do osiągnięcia nowego życia.