Boże Duchu Święty,
z Twojego polecenia Objawienie
zostało spisane dla nas ludzi.
Oświeć mój rozum i napełnij moje serce,
abym przy tym czytaniu
dobrze zrozumiał Twoją prawdę
i abym nauczył się goręcej Cię kochać,
wierniej Ci służyć.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Przeczytaj: → Pierwszy i Drugi List do Tymoteusza 

Dzieje Apostolskie

[Paweł] Przybył także do Derbe i Listry. Był tam pewien uczeń imieniem Tymoteusz, syn Żydówki, która przyjęła wiarę, i ojca Greka. Bracia z Listry dawali o nim dobre świadectwo. Paweł postanowił zabrać go z sobą w podróż. Obrzezał go jednak ze względu za Żydów, którzy mieszkali w tamtejszych stronach. Wszyscy bowiem wiedzieli, że ojciec jego był Grekiem. 16,1-3

Pierwszy List do Tymoteusza

Paweł, apostoł Chrystusa Jezusa według nakazu Boga naszego, Zbawiciela, i Chrystusa Jezusa, naszej nadziei – do Tymoteusza, swego prawowitego dziecka w wierze. Łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, naszego Pana! 1,1-2

Drugi List do Tymoteusza

Paweł, z woli Boga apostoł Chrystusa Jezusa, [posłany] dla [głoszenia] życia obiecanego w Chrystusie Jezusie, do Tymoteusza, swego umiłowanego dziecka. Łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, naszego Pana!

Dziękuję Bogu, któremu służę jak moi przodkowie z czystym sumieniem, gdy zachowuję nieprzerwaną pamięć o tobie w moich modlitwach. W nocy i we dnie pragnę cię zobaczyć – pomny na twoje łzy – by napełniła mnie radość, na wspomnienie bezobłudnej wiary, jaka jest w tobie; ona to zamieszkała pierwej w twojej babce Lois i w twej matce Eunice, a pewien jestem, że [mieszka] i w tobie. Z tej właśnie przyczyny przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie przez nałożenie moich rąk. 1,1-6

Ostatni temat to dyskretne przejście do Nowego Testamentu – świetny mistrz i wierny uczeń, którzy nie ustają w gorliwości głoszenia Zbawiciela.

1. Powołany

Wezwanie Tymoteusza na współpracownika Pawła w dziele głoszenia Dobrej Nowiny, opisał jedynie Łukasz w Dziejach Apostolskich 16,1-3. Listy Pawła nigdzie nie wspominają tego wydarzenia, pomimo iż o wiele częściej wymieniają osobę Tymoteusza niż Dzieje Apostolskie. W relacji Pawła znajdujemy co najwyżej dalekie aluzje do tego wydarzenia, kiedy nazywa Tymoteusza swoim „ukochanym i wiernym Panu dzieckiem” 1 Kor 4,17. To wyrażenie najprawdopodobniej może oznaczać, że Paweł osobiście przyczynił się do nawrócenia Tymoteusza na chrześcijaństwo podczas pierwszego pobytu w Listrze Dz 14,6-7; był to rok 45-46. Paweł poznał też jego rodzinę, która przyjęła chrześcijaństwo – wspomina wiarę babci oraz matki Tymoteusza, stąd znamy ich imiona. Obie kobiety wspominane są jako osoby charakteryzujące się mocną i żywą wiarą w Chrystusa, którą przekazały synowi i wnukowi. Według 2 Tm 3,15 Tymoteusz otrzymał także solidną formację religijną, bo od dzieciństwa znał pisma święte, to znaczy Stary Testament, choć nie jest wykluczone odniesienie do istniejących już pism chrześcijańskich. Tymoteusz pochodził zatem z rodzimy mieszanej, matka, choć nosiła imię greckie, była Żydówką, zaś ojciec, którego imienia nie znamy, był Grekiem. Po matce zatem Tymoteusz był Żydem.

2. Uczeń

Młody i pełen gorliwości Tymoteusz od razu angażuje się w misje Pawła. Wyrusza razem z nim z Listry, aby towarzyszyć Apostołowi w dalszych etapach drugiej podróży misyjnej, najpierw w Azji Mniejszej, a potem w Macedonii, gdzie przez Amfipolis i Apolonię dotarli do Tesalonik Dz 17,1. Tam zostali dłużej niż Paweł, podczas gdy on udał się w kierunku morza, a następnie w towarzystwie chrześcijan z Berei do Aten. Sylas i Tymoteusz zostali wezwani, aby dołączyć do Pawła Dz 17,15, a następnie towarzyszyli Pawłowi w Koryncie 18,5; 2 Kor 1,19.

3. Posłany

Zaniepokojony wieściami z Tesalonik Paweł posłał Tymoteusza, prawdopodobnie z Aten, o czym świadczy wzmianka w pierwszym liście, napisanym przez Apostoła do wspólnoty w Tesalonikach: „posłaliśmy do was Tymoteusza, naszego brata i współpracownika w głoszeniu Ewangelii Chrystusa. On miał was umocnić i zachęcić do wytrwania w wierze, aby nikt się nie załamał z powodu utrapień” 1 Tes 3,2-3. Tymoteusz wywiązał się ze zleconej mu zadania i powrócił do Pawła z dobrymi wiadomościami: „Teraz właśnie Tymoteusz wrócił od was i przyniósł dobre wieści o waszej wierze i miłości, o tym, że zawsze dobrze o nas myślicie i podobnie jak my pragniecie nas zobaczyć” 1 Tes 3,6. Te pozytywne informacje napełniły Pawła radością i nadzieją. Po pobycie w Koryncie Paweł przez Efez i Cezareę udał się do Jerozolimy, a następnie do Antiochii Dz 18,21-22.

4. Biskup

Paweł powierzył Tymoteuszowi troskę nad kościołem w Efezie. Była to wspólnota trudna, narażona na niebezpieczeństwo odstępstwa od prawdziwej wiary. Właśnie ta troska św. Pawła o młodą wspólnotę stała się powodem napisania do Tymoteusza dwóch listów pasterskich – ich celem było zachowanie „zdrowej nauki”.

5. Więzi

O bliskiej bardzo relacji Pawła i Tymoteusza świadczy używane przez Apostoła określniki „umiłowany syn” w 1 Kor 4,7 oraz 2 Tm 1,2; „prawowite dziecko w wierze” w 1 Tm 1,2. Apostoła traktował Tymoteusza niemal jako swojego syna, zrodzonego dla wiary w Jezusa dzięki przepowiadanej Ewangelii. Warto jeszcze wspomnieć o innych tytułach Tymoteusza, które pojawiają się Listach Pasterskich, choć nie bezpośrednio przy jego imieniu: „człowiek Boga” w 1 Tm 6,11; „nauczyciel” w 2 Tm 2,2; „żołnierz” w 2 Tm 2,3; „zapaśnik” w 2 Tm 2,5; „rolnik” w 2 Tm 2,6; „pracownik” w 2 Tm 2,15; „naczynie” w 2 Tm 2,20-21. Wszystkie wymienione tytuły związane w Tymoteuszem wskazują przede wszystkim na konieczność więzi z Bogiem, bo tylko w tej relacji Tymoteusz jako głosiciel Ewangelii i przełożony wspólnoty może oddziaływać na innych ludzi i wiernie wykonywać zlecone mu zadania ewangelizacyjne i pasterskie.

→ PDF, s. 146

Jak stworzyć firmę na pokolenia?

Tymoteusz to „umiłowany uczeń” Apostoła Pawła, który staje się jego współpracownikiem. Na polu działalności apostolskiej jest to przekazanie posługi pasterskiej – „sukcesja z sukcesem”.

1. Jak stworzyć firmę, która w sposób trwały będzie zmieniała świat na lepsze?
2. Podziel się świadectwem, jak zmieniać… ludzi na lepsze!

Firma to ludzie – to zdanie zna każdy i powtarzane jest bardzo często. W przypadku firmy rodzinnej nie chodzi o to, aby rodzina przekształciła się w firmę, lecz przeciwnie – to firma stać się ma rodziną. W refleksji Papieskiej Rady Iustitia et Pax „Powołanie lidera biznesu” czytamy świetny fragment, ukazujący, czym może i powinna być firma: wspólnotą łamania chleba. „Chociaż wyrażenie «wspólnota ludzi» nie jest zbyt częste we współczesnej literaturze biznesowej, najlepiej oddaje ono to, czym mogą być firmy i korporacje. Etymologia słów «firma» i «towarzysz», z angielskiego «company» i «companions», cum (z) oraz panis (chleb) sugeruje «wspólne łamanie chleba». Z kolei etymologia słowa «korporacja» – łacińskie corpus (ciało) – sugeruje grupę ludzi «zjednoczonych w jednym ciele»”.

• Fragmenty Pisma Świętego z wersji internetowej Biblii Tysiąclecia → biblia.deon.pl

Kontekst opracowano na podstawie następujących pozycji:

• Giacomo Perego, Przewodnik po świecie Biblii, Częstochowa 2001
• Papieska Komisja Biblijna, Biblia a moralność, Kielce 2009
• → F. Jabłoński, Tymoteusz wzorem ucznia-misjonarza, Biblica et Patristica Thoruniensia, 9 (2016) 1: 11–26
• → Dlaczego większość firm rodzinnych upada po trzecim pokoleniu? 
• → Anna Bielak Dworska, Odpowiedzialni od pokoleń, czyli jak firmy rodzinne zmieniają świat
• → A. Lewandowska, Firma rodzinna to przede wszystkim trwałość. Niestety niewielu przedsiębiorców myśli w ten sposób

Jeśli jesteś zainteresowany przygotowanym przez duszpasterstwo programem rozwoju
„Sukces|Ja. W firmie Ojca” zamów publikację przez formularz poniżej.