Sprawdź miasta i terminy

Program rozwoju

Zapraszamy liderów biznesu na comiesięczne spotkania, które mają prowadzić uczniów Chrystusa do osiągnięcia nowego życia.

Sprawdź miasta i terminy

Materiały PDF do pobrania

Modlitwa

Boże Duchu Święty,
z Twojego polecenia Objawienie
zostało spisane dla nas ludzi.
Oświeć mój rozum i napełnij moje serce,
abym przy tym czytaniu
dobrze zrozumiał Twoją prawdę
i abym nauczył się goręcej Cię kochać,
wierniej Ci służyć.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Ewangelia według św. Mateusza 7,24-29

Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony.

Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki”.

Gdy Jezus dokończył tych mów, tłumy zdumiewały się Jego nauką. Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak ich uczeni w Piśmie.

Komentarz biblijny

1. Przypowieść jako gatunek literacki

Jezus uważnie obserwuje świat, zna jego problemy. Nie jest obcy, daleki od sytuacji codziennego życia. Mówi w sposób zrozumiały, aby trafić do słuchaczy, przywołując takie sytuacje, które ich dotyczą.

Nie jest to bajka, nie ma nic z rozrywki. W sposób przystępny ma wyjaśnić tematy trudne. Trzeba zatem zadać sobie nieco wysiłku i ten „trudny temat” odnaleźć.

Przypowieści zawsze wychodzą od spraw codziennych, ich punktem odniesienia jest jednak świat Boga, ich celem jest zaprowadzenie nas na drugi brzeg rzeczywistości. Przypowieść coś ukrywa (za pomocą np. przenośni), aby odkryć coś na wyższym poziomie.

Pierwszą pokusą w interpretacji przypowieści jest ryzyko banalności, „przystosowywania” Słowa Bożego do naszych wyobrażeń i rozwijania naszych wizji. Uczniowie nie rozumieli ich i prosili o wyjaśnienie, dziś natomiast spotykamy kaznodziejów, którzy sugerują nam, że przypowieści zawierają jasne, proste i oczywiste przesłanie.

Przeciwnym niebezpieczeństwem jest ryzyko komplikacji. Zbyt szczegółowe analizy mogą prowadzić do błędnych wniosków; Jezus przedstawiał słuchaczom pewien obraz, wywoływał w nich skojarzenia, uczucia, skupiał ich uwagę. Szczegółowa analiza jest wtedy właściwa, gdy prowadzi do lepszego zrozumienia sensu.

Każdy obraz zawiera różne możliwe znaczenia. W odróżnieniu od naszych twierdzeń, przypowieść nigdy nie jest jednoznaczna. Różnorodność interpretacji jest świadectwem niewyczerpanego bogactwa przypowieści, a nie ich słabości. Przypowieść zawsze mówi coś więcej, niż to, co mówi.

2. Fundament

Dom, który był zbudowany na solidnym fundamencie, ostał się żywiołom, zaś dom bez odpowiedniego fundamentu upadł. W pierwszym przypadku zostaje wskazany fundament i dobra konstrukcja jako źródło trwałości budowli. W przypadku domu bez właściwego fundamentu podkreśla się dużą skalę tego upadku („upadek był wielki”, „ruina tego domu była wielka”). Tylko w Mateuszowej wersji przypowieści o dwóch budowniczych pojawia się bezpośrednia charakterystyka bohaterów: ten, który zbudował dom na skale, nazwany jest roztropnym, zaś ten, który wzniósł swój dom na piasku, jest określony mianem osoby nieroztropnej.

3. Roztropność

Oba przymiotniki (roztropny, nieroztropny) są mocno zakorzenione w tradycji mądrościowej Starego Testamentu, jednak w opowieści o budowie domu pojawia się pewien specyficzny rys mądrości postulowanej przez Jezusa. Roztropność objawia się w sposobie budowy, w tym wypadku na skale. By jednak podjąć taką decyzję, należy najpierw właściwie ocenić podłoże, na którym będzie konstruowany dom. Roztropność zatem to rodzaj właściwej oceny swoich możliwości, potencjału, na którym można budować przyszłość, z uwzględnieniem również tego wszystkiego, co może być słabością lub przeszkodą. Decyzja winna być podejmowana z uwagi na przyszłe jej skutki, przez co roztropnością będzie również zdolność przewidywania konsekwencji swego działania. Chcąc zapewnić trwałość, solidność i bezpieczeństwo budowli, trzeba ją oprzeć na fundamencie, który jej to zagwarantuje. Wybór fundamentu musi być adekwatny do czynników, które mogą w przyszłości wpływać na wznoszone dzieło.

W relacji Łukasza zauważa się jeszcze jeden element charakteryzujący roztropnego człowieka. Mówiąc o budowaniu na skale, używa on czasownika w formie imiesłowu, który zakłada czynność rozciągniętą w czasie. Działanie budowniczego nie jest pospieszne, lecz długofalowe, nie jest obliczone na łatwy sukces, lecz podejmuje niezbędny wysiłek do zapewnienia trwałości realizowanemu przedsięwzięciu. Roztropność umie zatem działać powoli, solidnie, cierpliwie, zgadzając się, iż efekt nie będzie od razu widoczny (fundament, który stanowi podstawę trwałości domu, pozostaje tak naprawdę cały czas pod ziemią).

Analiza Ewangelii

  1. Jak czytać przypowieści, aby odkryć przesłanie Jezusa?
  2. O jakim fundamencie mówi Jezus? Co chce przez to wyrazić?
  3. Czym jest roztropność człowieka?
  4. Do jakich rzeczywistości odnosi się „upadek domu”?

Słowo w biznesie – rozmowa

  1. Planowanie. Zapewne stwierdzimy, że jest ważne, lecz czy rzeczywiście je stosujemy?
  2. Co zrobić, aby zapewnić stabilność firmie?
  3. Co oznacza „przygotować się na kryzys”? Jaką postawę wewnętrzną przyjąć?
  4. Upadek (np. bankructwo, likwidacja firmy). Jak szukać pomocy – jak pomóc?

Bibliografia programu

Fragmenty Pisma Świętego z wersji internetowej Biblii Tysiąclecia → biblia.deon.pl

Kontekst opracowano na podstawie następujących pozycji:

→ Adamczyk Dariusz, Chleb życia, Kieleckie Studia Teologiczne 2006

Florczyk Łukasz, Namaszczenie Jezusa w Betanii (Mt 26,6-13), Poznańskie Studia Teologiczne 2019

Gryglewicz Feliks, Ryby i rybacy Tyberiadzkiego Jeziora, Ruch Biblijny i Liturgiczny 1949

→ Jachym Jan, Życie społeczne w Biblii, Łódzkie Studia Teologiczne 2000

→ Morawiecki Lesław, Monety rzymskie a źródła pisane, Przegląd Historyczny 1994

Papieska Komisja Biblijna, Biblia a moralność, Kielce 2009

→ Papieska Komisja Biblijna, Interpretacja Biblii w Kościele, 1993

→ Pikor Wojciech, Przypowieści Jezusa. Narracyjny klucz lektury, Kielce 2011

Pronzato Alessandro, Przypowieści Jezusa, Tom I i II, Kraków 2003

→ Wronka Stanisław, Niegodziwa mamona – postawa wobec bogactwa według Nowego Testamentu, Ruch Biblijny i Liturgiczny 2010