Dałeś mi (…) zdolność poznawania, pasję tworzenia i wolę cieszenia się tym,
czym mnie obdarowałeś. Wielbię Cię za to!
Pierwszą część naszej modlitwy kończy okrzyk uwielbienia dla Boga. Stanowi on zrozumiałą reakcję człowieka, który pojął, kim jest Bóg dla świata i dla każdej ziemskiej istoty. Spotkanie z miłującym Ojcem owocuje uczuciem radości i wdzięczności. Pozwala wniknąć w uczucia samego Jezusa, który wysławiał swego Ojca za to, że pozwolił poznać siebie ludziom poszukującym Boga, gotowym słuchać Go z otwartym sercem i uczyć się od Niego (por. Łk 10,21).
Okrzyk radości i uwielbienia dla Boga rodzi się ponadto na myśl o wielkości i godności człowieka. Osoba ludzka to jedyne stworzenie, którego Bóg pragnął jedynie ze względu na nie. Zostało umiłowane, wybrane i powołane do wyjątkowej bliskości z Nim. Dlatego nosi w sobie odblask boskości. Dzięki zdolnościom poznawczym i twórczym może przemieniać świat zgodnie z Bożym nakazem skierowanym do prarodziców: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną (…)” (Rdz 1,28).
W głębi duszy można odczuć, iż Bóg przez swoje różnorakie dobrodziejstwa okazuje się godny uwielbienia. Poznając Jego dzieła w wymiarze materialnym i duchowym, dochodzi się do samego Stwórcy, a wówczas oddaje Mu się chwałę i dziękuje. Ludzie od najdawniejszych czasów tak właśnie reagowali. Znalazło to wyraz między innymi w liturgii sprawowanej w świątyni jerozolimskiej, gdzie Izraelici w sposób żywy i radosny uczestniczyli w kulcie. Także chrześcijanin winien ubogacić przeżywanie swojej wiary o element uwielbienia i dziękczynienia. Człowiek świadomy Bożych darów, a zwłaszcza miłości Boga objawionej w Jezusie Chrystusie, będzie zdolny do wielbienia Boga Ojca nawet pośród wielu trudów.

Wykrzykujcie na cześć Pana, wszystkie ziemie;
służcie Panu z weselem!
Wśród okrzyków radości stawajcie przed Nim!
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem:
On sam nas stworzył, my Jego własnością,
jesteśmy Jego ludem, owcami Jego pastwiska.
Wstępujcie w Jego bramy wśród dziękczynienia,
wśród hymnów w Jego przedsionki;
chwalcie Go i błogosławcie Jego imię!
Albowiem dobry jest Pan,
łaskawość Jego trwa na wieki,
a wierność Jego przez pokolenia.
(Ps 100)