Wysłuchałem z wielkim zainteresowaniem tej konferencji. Głębokie słowa, ale mam taką poważną wątpliwość… tak trudno jest być pewnym, co jest wolą Bożą… gdzie pracować i co robić, żeby spełnić Jego wolę?
Szukając od lat, znalazłem taką zależność, że jeśli człowiek służy z radością swoim klientom, kierując się w dobrej wierze ICH potrzebami i starając się zrealizować ICH korzyści, zapominając czasem własnych, a podobnie traktując współpracowników, którzy są przecież klientami wewnętrznymi, to nie może się to Panu nie podobać… jest to wyraz pokory, stanięciu w prawdzie i realizowaniu nie naszej przecież zawsze woli.
Nadzieję daje mi od ponad 25 lat ewangelia o talentach, o ich puszczeniu w obieg, przecież to od nich bierze źródło nazwa tego portalu i tej inicjatywy. Służąc klientowi, konsumentowi, nie zawsze mam szansę się realizować (akurat ja mam taką łaskę, ale nie każdy musi ją mieć), a przecież to jest działanie jak działa lekarz, czy zakonnica rozdzielający lekarstwa.
Mam wrażenie, że podstawą jest to, by nie traktować niczego, co się robi, jako celu. Praca jest tylko drogą, a pieniądze tylko wskaźnikiem, miarką tej drogi, celem jest On, Światło i Życie. I mam nadzieję, że takie pragnienie wystarczy, żeby się zbawić w pracy.
Swoją drogą, czy jest ktoś, kto nie jest powołany do przedsiębiorczości? Sprowadza się pojęcie przedsiębiorczości do prowadzenia własnej firmy, ale przecież każdy z nas jest powołany do DZIAŁANIA, nasz Bóg jest Działaniem per se, on ma na Imię — JA DZIAŁAM. A działanie to przedsiębiorczość przecież… nie?